Naar school ging ze tot de vijfde klas en trouwen deed ze op 13-jarige leeftijd. ‘Op mijn 14e kreeg ik mijn eerste kind. Toen mijn man nog leefde, bleef ik thuis en was ik met de kinderen bezig. Na zijn overlijden heb ik 0,75 hectare land geërfd van hem. Ik heb wat grond bijgekocht en huur nog een stukje. In totaal heb ik nu 3 hectare.’
Het land van Simenesh is echter niet meer zo productief als vroeger. ‘De laatste jaren is er een aantal kippen gestorven en ik heb wat geld geïnvesteerd in verkeerde dingen. Ook zijn onlangs alle tomaten op mijn land afgestorven door wormen. Elke 3 maanden verdien ik zo tussen de 10.000 en 15.000 birr.’
Naast de landbouw runt de Ethiopische boerin een kleine supermarkt, waar ze 12 medewerkers in dienst heeft en elke dag te vinden is. Het is dan ook altijd vroeg dag voor haar. ‘Ik word om 6 uur ’s morgens wakker, melk eerst de koe en bereid dan het ontbijt. Vervolgens ga ik naar de boerderij en vertel mijn medewerkers wat ze op het veld moeten doen. We eten samen voor de lunch, we gaan weer aan het werk en om 16.00 uur verlaten de medewerkers het veld. Dan ga ik naar mijn supermarkt.’
Douchen met drinkwater
Blij is ze de met de Awashrivier, waar ze vlakbij woont. ‘We kunnen mango’s, bananen, tomaten, koffie en andere groenten produceren vanwege de irrigatie met water uit de rivier. Meestal was ik mijn kleren ook met het rivierwater, maar het water is nu te modderig (regenseizoen). Ik gebruik het water uit de Awashrivier niet om te drinken.’
Drinkwater koopt Simenesh in de stad. ‘We betalen 16 birr voor vervoer en 2 birr per jerrycan. Met de medewerkers gebruiken we 7 jerrycans per dag. Het water gebruik ik ook om te douchen, al voelt dat als een verspilling. Soms word ik er boos om dat ik mijn dure drinkwater gebruik om te douchen. Maar als ik het water van de rivier ervoor gebruik, wordt mijn lichaam onrustig. Het water uit de rivier is ongezond.’
Simenesh is lid van de vereniging van watergebruikers (WUA) en heeft daarin ook een speciale taak. ‘Mijn rol is om de kanalen te controleren en de efficiëntie van de systemen te controleren, zodat we geen geld verspillen. Ik moet ook controleren of het waterprogramma zoals dat afgesproken is, wordt uitgevoerd en of iedereen het water op de juiste manier gebruikt.’
Modelboer
Blij is ze met de e WUA en de WUA met haar. ‘Ik ben een modelboer, altijd aanwezig op vergaderingen en evenementen. Het zou mooi zijn als de vereniging een kantoor kreeg voor conferenties, om vergaderingen te houden en om meststoffen op te slaan.’
Uitdagingen zijn er echter ook genoeg voor Simenesh: ‘Mijn grootste uitdaging is het gebrek aan drinkwater hier. Een oplossing zou de installatie van waterpompen in het dorp zijn. Een andere uitdaging is de lage productiviteit van het land vanwege de tomaten- en uienziekten en de slechte kwaliteit van zaailingen van de overheid.’
Graag wil de boerin groeien en een bedrijf starten in zuivelproducten en het vetmesten van dieren. ‘Mijn winst is nu 10.000-15.000 birr Over 5 jaar wil ik graag een mooi huis en land hebben in Adama. Het zou me helpen als de vakbond het initiatief zou nemen om te beginnen met de aanleg van een weg en kanalen naast de weg, zodat we de door water overgebrachte ziekten in dit gebied en de muggen kunnen bestrijden. Als ik een tractor kon kopen, zou ik de weg zelf aanleggen!’